Dag 11

Toen we aankwamen bij het weeshuis waren we doodmoe, omdat we bijna/niet geslapen hadden. We mochten nog even rusten en slapen van de sisters. Casper had niet geslapen in de bus, maar in een bed slaapt hij beter dan goed.

Terwijl Casper en ik aan het slapen waren, kregen Karin en Bastiaan een rondleiding door het weeshuis: het gebouw met de babykamer, de meisjeskamer, de jongenskamer. En in het gebouw zijn ook een kamer voor de zusters, een kapelletje, een waskamer, een living, een dining en een voorraadkamer.

Bastiaan had houten bouw-speelgoed (soort mecano) meegenomen voor de kinderen. Ze waren er erg lang mee bezig, en ze vroegen vaak: 'you, make for me!' Het was best schattig als ik eerlijk ben, dat ze steeds 'you'  zeiden. Ik moest mijn naam iets van 20 keer zeggen voordat ze die wisten.

Casper, een jongetje (Honest) en ik speelden met een tennisbal en daarna kwamen er nog twee jongens (Mozes en Kennedy) mee doen. Toen pakte Casper de bal van Feyenoord, om echt te kunnen voetballen. 

We hadden een volle tas met allemaal kleren er in voor de kindjes van het weeshuis. Sister Maria heeft die meteen aan de kinderen gegeven, die waren er erg blij mee.

Na het avondeten werd ons een welkom toegezongen en deden we een namen rondje. Gelukkig hangt er in de gang bij de voordeur een bord met foto's met namen. Daar hebben we veel op gekeken voor we de namen van de kinderen kenden.