Wat we niet willen vergeten

KACEMA MUSUMA

In het weeshuis waren de dag voordat we kwamen 2 nieuwe weeskinderen gebracht. Een tweeling, een broertje en een zusje. Vooral over het broertje maakten de tantes zich zorgen.

Bij aankomst, na ons korte slaapje en het heerlijke rijstepap ontbijt, kregen we van sister Maria een rondleiding door het weeshuis en over het erf. de kamers van de sisters, de baby-, de girls-, de boys-room, de keuken en de eetzaal. De groentetuin, de speeltuin, langs het kippenhok en de bloemperkjes.

Een hand geven is niet zomaar een hand geven. Het is een rituele 'handshake' die je echt even moet leren.

ONDERWEG

Onderweg, net buiten een stad, moesten de gordijntjes dicht, mensen moesten gaan verzitten en wij hadden geen idee waarom dat was. Het bleek een weegpunt te zijn. Op de terugweg gebeurde het weer.

Overal langs de weg, nabij een dorpje of stadje, verkopen Zambianen groente: tomaten en uien. In het weeshuis aten we vooral een soort andijvie uit de tuin.

In Lusaka dragen de dames ook koffers of tassen met wieltjes op hun hoofd, wel logisch als je de wegen met kuilen en hobbels daar ziet. Onze tassen hebben het niet allemaal overleefd.

Ook in Zambia wordt gefietst, op de weg, waar ook al het andere verkeer gebruik van maakt: vrachtauto's, auto's, brommers en voetgangers.

Overal in Zambia zie je telefoonpalen, Zambianen hebben vaak 2 mobiele telefoons. Omdat de prijsverschillen per locatie nogal groot zijn.

Onderweg zie je zomaar ineens een hutje staan. Met een netjes aangeveegd erf er omheen. Vaak zagen we ook dat er huisjes van stenen naast gebouwd worden.

Bergen afval kom je tegen. De hopen afval worden in de fik gestoken.

In Zambia rijden ze links, altijd extra voorzichtig oversteken.

In Livingstone namen we de taxi naar het busstation. De chauffeur was blij dat we niet naar het vliegveld hoefden, want dat had hij niet gered met zijn lege (lekke!) band. We hebben hem iets extra's gegeven voor een nieuwe band.

Geld pinnen in Livingstone: 3 apparaten op een rij. We moesten ze allemaal proberen om het geld te kunnen pinnen dat we nodig hadden. Dit heeft alles te maken met de biljetten die er nog wel of niet inzaten. Sommige biljetten waren gewoon (!) op.