Dag 14: Bibo-uitje naar de falls

11 augustus 2014 - Kawambwa, Zambia

Na het ontbijt, rond half 10, stond het busje op het terrein van het weeshuis. Het was de schoolbus van de meisjesschool. Ik denk dat er zo'n 30 zitplaatsen waren. Maar er kan heel veel in zo'n busje: 37 kinderen, 3 nonnen, 2 aunties en een chauffeur en wij (mama kon gelukkig mee) en dan ook nog heel veel spullen (zie foto bijschriften).

We reden via het 'winkelcentrum' om boodschappen te doen. Ik ging met sister Maria naar de grocery voor snoep, biscuits en chips. Het was letterlijk en figuurlijk voor een weeshuis. En het ging via het raam de bus in. Sr Mabel haalde 3 kratten limonade: sprite, cola en fanta. En een biertje voor de chauffeur. 

Bij de falls was alles in no time uit de bus naar boven gebracht. En het kamp was snel ingericht. De grote boys gingen een leveltje hoger, uit het zicht van de nonnen. De meiden helpen de kleintjes uit hun kleren, zodat de waterpret kon beginnen. 

De falls waren 'vet'. Ik ging met Geoffrey en Damon naar de grote watervallen, verder naar boven de 'berg' op. Daar hebben we een parcour afgelegd en gechillt onder de waterfall.

Ziske bleef in de buurt van de kleintjes, ze vonden het water koud en heerlijk. En ze kunnen niet zwemmen, dus toezicht is noodzakelijk. Sr Mabel was daar ook in het water te vinden bij de kleintjes.

Lunchtime. De grote meiden hebben de lunch opgeschept en dan zitten de kinderen in de middle of no where in no time rustig met elkaar te eten. Papa en ik deden het gekookte ei spellletje: tiktiktik, wie is de koning? jij of ik? En dat hebben we ook met de nonnen gedaan. Heerlijk gegeten.

 

Na het eten konden we allemaal nog een keer het water in. En toen was het voor de rijke tatas opruim-tijd; het zit namelijk niet in hun systeem om je eigen rotzooi mee te nemen. Overal lagen verpakkingen van snoepjes en biscuits. Gelukkig hielp Jameson ons.

De afdaling naar de bus ging niet foutloos, ik lanceerde Ziske met het matras wat ik naar beneden droeg. 

Na een tijdje zaten we allemaal weer in de bus en gingen weer terug naar het weeshuis. De stemming zat er goed in, er werd veel gezongen en gelachen. En door de kleintjes geslapen. 

Blijkbaar kwam de bisschop naar het kerkje in Kawambwa, dus daar gingen veel kinderen en de nonnen direct na terugkeer naar toe. Wij wisten dat niet, en bleven in het weeshuis. Daar pakten wij nog wat rust en gingen toen avondeten wat weer heerlijk was zoals gewoonlijk. Deze keer waren het kleine visjes die je met kop en al kan opeten. En dat hebben we gedaan, behalve mama, she is a dutch girl.

De nacht was erg onrustig omdat de honden de kippen wilden eten dit gebeurde met veel lawaai.

 

Ons dagje uit

Het was heel leuk, we hebben genoten van de blije kinderen en het was leuk om te zien hoe ze met elkaar in het water speelden en elkaar hielpen. Het was ook goed om te zien hoe de kinderen ook voor sister Maria zorgen. Het was gezellig in de bus heen en terug. Je zag dat ze een leuk vakantiedagje hebben gehad. En dat konden we met jullie bijdragen aan ze geven. Bedankt, ook namens de kinderen.

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Conny Snoep:
    16 augustus 2014
    Met HEEL veel plezier heb ik al jullie verhalen gelezen!
    Jullie hebben wel héél hard gewerkt ,zeg!!
    Busreis geen echt pretje, he? Ook heel leuk voor Kirsten dat jullie 't daar zo goed hebben gehad...
    Arme Karin, ziek geweest, maar gelukkig wel mee naar de Falls….
    Een heel goede manier om alle belevenissen nog eens even de revue te laten passeren… Zo grappig, wij hadden precies 't zelfde: "laar niet na 't aangenaam verpozen de schillen en de dozen"… Gaat hier ook zo trouwens op alleman terrein...
    Kennelijk heeft onze uitleg van toen geen zin gehad. Misschien is 't jullie opgevallen dat de erfjes om de hutten en huizen in en rond de dorpen heel schoon zijn over 't algemeen.
    Geniet nog van de Mosi ea Tunya, Een van onze goidsen zei ooit toen hij 't voor 't eerst zag: "My heart is too small!!" Prachtig uitgedrukt. Hopelijk zullen jullie er ook van kunnen genieten…
    Veel liefs, Joost en con
  2. Omi:
    16 augustus 2014
    Nadat ik bij Ellen was geweest,stonden er weer nieuwe verslagen op mijn computer,en weer heb ik genoten,wat een leuk uitje voor de kinderen, eten en spelen,Zis wat heb je lieverdjes op je schoot.....wil je er niet een mee????
    Wel goed dat jullie nog een weekje hebben om uit te rusten alles bij elkaar is het zeer intensief.....maar wat een ervaring en heel veel te vertellen.Behalve Karin ,niemand ziek geweest
    va n al dat lekkere maar vreemde eten? nogmaals liefs van Omi
  3. Franki:
    17 augustus 2014
    Laatste week he......! Karin weer herstelt en zij heeft niemand aangestoken? Dan nog volop genieten! Moet er ook nog gewerkt worden? Het uitstapje zag er leuk uit, fijn dat jullie dat voor hen hebben kunnen doen. De modeshow komt mij bekend voor, onze Caren neemt ook vaak kleding mee wanneer zij naar Afrika vliegt. Voor nu nog veel plezier en daarna een goede terugreis.
    T F.
    P.s. Karin bedankt voor jouw reaktie.
  4. Toos Zwart:
    17 augustus 2014
    Wat een prachtige verhalen en zo goed bijgehouden ook. Ik geniet ervan om ze te lezen. De vakantie (nou ja, het was volgens mij meer een werk- en cultuurmaand) gaat nu wel snel voorbij. Geniet er nog van.