Dag 21

In Jollyboys hostel is een keuken voor iedereen, met een koelkast, waterkoker, broodrooster en kookplaten. Tuurlijk ook bestek, pannen en servies. Papa en mama hebben bij de Spar vieze donuts en brood gekocht. Dat was met thee en oploskoffie ons ontbijt.

Papa had het leuke idee om met de fiets naar de VicFalls te fietsen. Het hostel ligt vlak bij 'Mosi-oa-tunya' Road. Dat is een andere naam voor de falls, dus hij dacht dat kan nooit ver zijn. What a mistake. Want het was meer dan 9 km. In Zambia rijden ze links, dus het was even wennen. Er was geen fietspad en de bussen, vrachtwagens en auto's reden met high speed langs ons.

We reden tot aan de grens met Zimbabwe, de brug waarover papa en mama 19 jaar geleden van Zimbabwe naar Zambia liepen. Bij het national park van de Falls kochten we kaartjes en zagen we grote baboons lopen. Onze fietsen hadden geen slot, en we vroegen ons af waar we ze konden laten. Een Zambiaan zei ons dat we de fietsen gewoon neer konden zetten bij de ingang.

In het park liepen we eerst naar up-stream, een erg mooi uitzicht. Zwemmen vond papa geen goed idee, vlak bij de plek waar de Zambezi river 128 m naar beneden stort.

Daarna gingen we naar de 'Rainbow valley'. Prachtig, het vallende water met meerdere regenbogen. Lopend langs de Falls, werden we kletsnat, door het opspattende water. In het regenseizoen lijkt het of dat vallende en opspattende water rook is. Daarom noemen ze het ook wel: 'rook zonder vuur'. 

Op het 'danger-point' keken we uit op de brug en de bungi-jumpers. Papa en Casper gingen ook nog naar de 'boiling-pot' en zagen daar een dassie.

Papa en mama wilden niet op het heetste moment van de dag terug fietsen, dus gingen we eerst lunchen en maakten we een rondje over de craftmarket. Als je in 1 winkel bent geweest, moet je overal naar binnen. Kijken en aankomen is gratis! Maar zonder geld koop je niets.......

Toen gingen we terug, ik vond het zwaarder dan heen, we moesten een beetje omhoog. Een heerlijke milkshake was mijn beloning. 

Mama en ik gingen terug naar het hostel en papa en Casper fietsten nog even door naar het busstation om naar de pet van papa te vragen en keken ook nog even op de oudste golfbaan van Zambia (uit 1908).

's Avonds gingen we eten bij de Hungry lion, een soort KFC, maar met betere kip.